#Mombitious: laat perfectie los

Ambitieuze mama Mandy Van Passel van Baby in Red deelt haar verhaal, ultieme lifehacks en #fails. Zij is 33 jaar, gelukkig getrouwd en een echte #boysmom van 2 kindjes. Mandy is een creatieve ziel en zal nooit door het leven gaan zonder potlood in de hand. Ze heeft een groot hart voor wat ze doet en voor iedereen die erbij betrokken is.

Ik leerde haar kennen toen ik haar op Facebook ontdekte en zij uiteindelijk het prachtig geboortekaartje van Finn heeft getekend. Zo enthousiast dat ze is en vol fantasie kroop ze als eerste onder het gordijn toen Emma haar zei dat ze dat moest doen. Vol passie en zeer authentiek, hieronder haar verhaal.

1.  Beschouw jij jezelf als een ambitieuze mama?

Ja, toch wel. Niet per se onder de vorm van ‘wereldberoemd’ te worden, maar er zijn heel wat dingen die ik wil waarmaken. Met ‘Baby in Red’ en ook ernaast, zoals bv. mijn kinderboek over ‘afscheid nemen’ of mijn tekenworkshops van ‘Red, set, DRAW!’. Maar in essentie komt het allemaal neer op 1 ding. Ik zie mezelf als een vertaler/tolk van verhaal naar beeld. Ik wil jouw/mijn verhaal vertellen met prachtige, emotievolle beelden, om dit delen met anderen en zo dat onvergetelijk moment net dat ietsje mooier te maken. Of het nu is met geboortekaartjes, portretten, een boek,… dat maakt niet uit, zolang het maar mensen hun hart raakt of een glimlach op hun gezicht tovert. Dan heb ik mijn doel bereikt <3

2.  Hoe is je leven veranderd als ondernemer sinds je mama bent geworden?

Ik heb het nooit anders gekend, dus ik zou het niet weten 😉 Ik was voordien al grafisch ontwerper in een reclamebureau, maar met de komst van onze eerste kleine man vond ik in al die catalogussen nooit helemaal wat we zochten, niets wat “ons” echt weergaf. Al lachend zei mijn hubby “Waarom maak je het dan zelf niet?”. En ja, zo ben ik ermee begonnen, en eigenlijk ben ik er nooit meer mee gestopt, haha!

3.  Kan je stellen dat je een balans hebt gevonden tussen je gezin, het werk en jezelf?

Hahahahahaha… nee ;p
Ik ben continu op zoek naar balans/ritme, maar babybuikjes (en mijn eigen kids) hebben immers een eigen planning, die vaak niet hetzelfde loopt als de mijne. En ja, dat is niet altijd even fijn, maar me erin druk maken kost alleen energie, die ik liever in andere dingen steek. Al blijf ik er wel naar streven, hoor. 

4.  Voel jij je schuldig als je aan het werken bent? En hoe ga je hiermee om?

Vroeger wel, nu veel minder. Ik dacht dat ik als mama/echtgenoot er continu moest zijn voor hen door mezelf opzij te schuiven. Tot ik eronderdoor ging… Ik voelde me filterdun en was nog een schim van wie ik ervoor was.

Bij een “breekmoment” vroeg mijn ex-baas me: ‘Wie zegt dat dan? Waren jouw ouders ook continu thuis?’. Ineens besefte ik het: ‘Nee, dat waren ze eigenlijk niet.’. Ons mama bijvoorbeeld is een zelfstandige kapster, die elke zaterdag werkte. Als kind vond ik dit normaal en nooit heb ik ervaren dat ons mama er niet voor me was.

Wanneer ik mama werd, had ik mezelf, door een of andere hersenkronkel, die ‘norm’ opgelegd en dit nooit in vraag gesteld. Ja, ik wil deel uitmaken van mijn gezin hun leven, maar i.p.v. er steeds fysiek te zijn, kan ik dat ook door een voorbeeld zijn om mijn eigen dromen na te streven en ze leren hoe ik omga met mijn succesverhaal waar te maken, met alle ups en downs.

En thuis weten heel goed: als ze me nodig hebben, ben ik er ALTIJD. Net zoals zij er zijn voor mij <3

5.  Hoe combineer je een gezinsleven met je werk?

Net zoals iedereen, denk ik dan?! Door een planning op te stellen (of toch een poging tot *hihi*), grenzen te leggen, tijd maken voor wat belangrijk is en op het einde van de dag dankbaar te zijn voor wat goed loopt. En was het een slechte dag, proberen we morgen toch gewoon opnieuw?

Al moet ik toegeven dat ik wel verlang naar mijn eigen atelier buiten huis zodat ik me fysiek kan verplaatsen voor mijn werk en me in een andere omgeving kan zetten dan steeds mijn klein bureautje in huis of de woonkamer. Maar los van dat, vind ik het allerbelangrijkste om ‘aanwezig’ te zijn in ELK moment, of dat moment nu met de klant is, met jouw werk, met je gezin of met jezelf, waar ik ook ben, ik wil ‘DAAR’ zijn en nergens anders. Al ben ik daardoor wel een hel in ‘multitasken’ *oops*

6.  Is er nog tijd voor jezelf?

Ja hoor, niet zo heel veel, maar wel genoeg. ‘Mezelf inplannen’ in mijn agenda lukt me echter zelden, vanwege de flexibiliteit die mijn job vereist. In plaats daarvan pik ik momentjes tussendoor. 

7.  Wat doe je juist om te ontspannen en jezelf op te laden? En hoe plan je dit in?

Een ‘quick fix’ kan bv. zijn dat wanneer de kids in bad zitten, ik ernaast wat sportoefeningen doe. Of simpelweg buiten een kop koffie te drinken (zonder gsm) en kijken hoe onze hond ronddolt in de tuin of welke kleuren de wolken die dag hebben.

Is er meer nodig dan die 5 minuutjes, kidnap ik mijn man voor een datenight met bijhorende bezoekje aan ‘Starbooks’, spreek ik af met mensen die me begrijpen/inspireren of volg ik een cursus om mezelf verder te ontwikkelen. Is er NOG meer nodig, kan ik enorm genieten van een weekendje weg. Andere landen/culturen geven me zoveel inspiratie en brengen alles in perspectief.

Hoe ik dit inplan? Gewoon een moment prikken. Komt er toch iets tussen, meteen ander moment inplannen. En ik stel niets meer dan 2 keer uit. Zo vermijd ik dat werk altijd op de eerste plaats komt en krijg ik toch die balans erin.

8.  Wat is jouw ultieme tip voor een ambitieuze mama?

Kruist een kans je pad, stel je de vraag ‘zou ik hier later spijt van hebben dat ik dit niet gedaan heb?’ Is het antwoord ‘nee’, laat het dan meteen los. Is het antwoord ‘ja’, ga ervoor! En vind onderweg de manier hoe je dit kan waarmaken.

Mijn grootste ‘fout’ was geloven dat ik niet goed genoeg was om dit professioneel te doen. Of dat ik aan niets durfde beginnen tot het in alle puntjes perfect uitgewerkt was in mijn hoofd. Maar die perfectie is helaas niet haalbaar, zeker niet bij een begin. En weet je, eigenlijk is dat ook niet noodzakelijk… Het belangrijkste is DAT je begint. En loopt er toch iets mis, geef het toe, leer ervan en groei <3

Dankzij de steun van familie, vrienden, collega’s en een goeie coach (@Hilde Vanwinckel) kreeg ik het vertrouwen in mezelf dat ik creatief en intelligent genoeg ben om steeds een oplossing te vinden. En kan ik het niet, omring ik me met andere getalenteerde mensen die me aanvullen, samen weet je immers altijd meer dan alleen!

Dat vertrouwen alleen al geeft me zoveel energie en motivatie om voor alles te gaan. Hopelijk jullie ook <3

Bekijk hoe we ingaan op bepaalde antwoorden van dit interview via deze link op Youtube.

Je kan Mandy van Baby in Red volgen op Instagram babyinred_mandy en op Facebook Baby in Red. Haar persoonlijke projecten kan je volgen op Instagram mandyvanpassel. Kijk zeker op haar website www.babyinred.be